داشتنی ها می مانند

داشتنی ها می مانند

حتی اگر زلزله 9 ریشتري هم باشد، داشتنی‌ها می‌مانند!

وقتی توفان کاترینا به ساحل نیواورلئان آمریکا رسید و سدها تاب نیاوردند و شکستند و سیلاب وارد شهر و خانه‌های مردم شد، مردم آمریکا به یکباره با صحنه‌ای روبه‌رو شدند که هیچ‌وقت سینمای هالیوود درباره‌اش فیلمی نساخت و نمی‌سازد.

مردم به چشم خود دیدند که مغازه‌ها غارت شدند و پلیس‌هایی که مامور حفظ نظم و قانون بودند خودشان در حال چپاول و تاراج اجناس فروشگاه‌ها بودند.
اما در ژاپن اتفاقی متفاوت رخ داد. یک زلزله نه ریشتری ژاپن را لرزاند. شدت و قدرت زلزله آن‌قدر زیاد بود که باعث شد سرعت گردش زمین به دور خودش تغییر کند و سونامی یا خیز امواج دریا تا آن سوی اقیانوس آرام و ساحل کالیفرنیا نیز برود.

راکتورهای اتمی فوکوشیما فاجعه‌ای دیگر را رقم زدند و همه چیز برای به هم ریختن و فروپاشیدن یک جامعه کافی بود. اما مردم ژاپن انگارنه‌انگار که اتفاقی افتاده در حال زندگی کردن هستند.

دنیا در حال تحسین آرامش و متانت مردم ژاپن است. و همه دارند می‌پرسند چرا ژاپنی‌ها مغازه‌ها را غارت نمی‌کنند؟ جواب این سوال خیلی ساده است.

حس غرور ملی و شرافت فردی.

مردم ژاپن کل کشور خود را خانه خود می‌دانند و به داشتن آن افتخار می‌کنند و برای حفظ آن از هیچ تلاشی مضایقه ندارند. از سوی دیگر فرهنگ مردم ژاپن بر حفظ اصول اخلاقی تاکید فراوان دارد و اینها داشتنی‌هایی هستند که حتی یک زلزله نه ریشتری هم نمی‌تواند آنها را از بین ببرد.


بیايید یک بار دیگر داشتنی‌های زیبا و تحسین‌برانگیز مردم ژاپن را که با یک زلزله نه ریشتری آشکار شد، با هم مرور کنیم.


۱- آرامش: حتی یک مورد سوگواری شدید یا زدن به سر و صورت دیده نشد. تعداد و گستردگی مصیبت‌ها باعث شده بود که میزان تاثر و اندوه به طور خود‌به‌خود بالا برود و سوگواری بیشتر فقط باعث از بین رفتن روحیه می‌شد.


۲- وقار: صفوف منظم برای آب و غذا. بدون هیچ حرف زننده یا رفتار خشن. یک خودپرداز بدون محافظ دست نخورده ماند.


۳- توانمندی علمی و فنی پیشرفته: به عنوان نمونه معماری باورنکردنی سازه‌ها طوری که ساختمان‌ها به طرفین پیچ و تاب می‌خوردند ولی فرو نمی‌ریختند.


۴- رحم و شفقت: مردم فقط اقلام مورد نیاز روزانه خود را تهیه کردند و این باعث شد همه بتوانند مقداری آذوقه تهیه کنند.


۵- نظم: غارتگری دیده نشد. زورگویی یا از دست دیگران ربودن دیده نشد. فقط تفاهم بود.


۶- ایثار: پنجاه نفر از کارگران نیروگاه‌های اتمی ماندند تا به خنک کردن دستگاه‌ها ادامه دهند.


۷- مهربانی: رستوران‌ها قیمت‌ها را کاهش دادند. همه به افراد ناتوان کمک می‌کردند و مصیبت‌دیدگان را دلداری می‌دادند.


8- آموزش اولیه کارآمد: از بچه تا پیر همه دقیقا می‌دانستند باید چه کار کنند و دقیقا هم همان کار را انجام دادند.


۹- وسایل ارتباط جمعی: در انتشار اخبار بسیار خوددار بودند. از گزارش‌هاي مغرضانه خبری نبود. فقط گزارش‌هاي آرامبخش.


۱۰- وجدان: هنگامی که در یک فروشگاه برق رفت، مردم اجناس را سر جایشان برگرداندند و به آرامی فروشگاه را ترک کردند.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *