شعر خان ننه – شهریار(متن+فایل صوتی+ترجمه فارسی)

از معروفترین اشعار شهریار که به ترکی آذری سروده است، شعری است با نام “خان ننه” که در زیر ابتدا متن شعر به همراه ترجمه فارسی و در انتها نیز فایل صوتی شعر با صدای شاعر آن استاد شهریار تقدیم دوستان می شود. سید محمدحسین بهجت تبریزی (زاده ۱۲۸۵ – درگذشته ۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. شهریار در تبریز به‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرهالشعرای همین شهر به خاک سپرده شد. (زندگینامه کامل شهریار)

خان ننه ، هایاندا قالدین		خان ننه ، کجا ماندی ؟
بئله باشیوا دولانام		الهی دور سرت بگردم
نئجه من سنی ایتیردیم !		آخه چرا من تو رو گم کردم !
دا سنین تایین تاپیلماز		دیگه مثل تو پیدا نمیشه
سن اؤلن گون ، عمه گلدی		اون روزی که تو مردی ، عمه آمد
منی گتتدی آیری کنده		منو به یه ده دیگه ای برد
من اوشاق ، نه آنلایایدیم ؟		منه بچه ، چه می فهمیدم ؟
باشیمی قاتیب اوشاقلار		بچه ها سرم را گرم کردند
نئچه گون من اوردا قالدیم		چند روزی آنجا ماندم
قاییدیب گلنده ، باخدیم		وقتی برگشتم ، دیدم
یئریوی ییغیشدیریبلار		رختخوابت رو جمع کردن
نه اؤزون ، و نه یئرین قالیر		نه خودت هستی و نه رختخوابت !
« هانی خان ننه م ؟ » سوروشدوم		پرسیدم : خان ننه ام کو ؟
دئدیلر کی : خان ننه نی		گفتند : خان ننه رو
آپاریبلا کربلایه		به کربلا بردن
کی شفاسین اوردان آلسین		تا شفاشواز اونجا بگیره
سفری اوزون سفردیر		سفرش سفر درازی هست !
بیرایکی ایل چکر گلینجه		یکی دو سالی طول می کشه تا برگرده
نئجه آغلارام یانیخلی		آنچنان گریه جگر سوزی می کردم
نئچه گون ائله چیغیردیم		چند روزی آنچنان داد و فریاد کشیدم
کی سه سیم ، سینم توتولدو		که صدا و سینه ام گرفت
او ، من اولماسام یانیندا		او وقتی من پیشش نباشم ،
اؤزی هئچ یئره گئده نمه ز		خودش هیچ کجا نمی تونه بره
بو سفر نولوبدو ، من سیز		چه شده که بدون من به این سفر
اؤزو تک قویوب گئدیبدیر ؟		خودش تنهائی گذاشته و رفته؟
هامیدان آجیق ائده ر کن		در حالی که از همه قهر کرده بودم
هامییه آجیقلی باخدیم		به همه با اخم نگاه کردم
سونرا باشلادیم کی : منده		بعد شروع کردم که : من هم
گئدیره م اونون دالینجا		به دنبال اون می رم
دئدیلر : سنین کی تئزدیر		گفتند : برای تو هنوز زود هست
امامین مزاری اوسته		بر سر مزار امام
اوشاغی آپارماق اولماز		نمیشه بچه رو برد !!!
سن اوخی ، قرآنی تئز چیخ		تو بشین قرآن رو بخون
سن اونی چیخینجا بلکه		تا تو اونو تموم بکنی ، شاید
گله خان ننه سفردن		خان ننه هم از سفر برگرده !
ته له سیح راوانلاماقدا		با عجله در حال ازبر کردن
اوخویوب قرآنی چیخدیم		قرآن را خواندم و تمام کردم
کی یازام سنه : گل ایندی		که برات بنویسم : حالا برگرد
داها چیخمیشام قرآنی		دیگر قرآن را تمام کردم
منه سوقت آل گلنده		وقتی برمی گردی ، برایم سوغاتی بخر
آما هر کاغاذ یازاندا		اما هر نامه ای که برات می نوشتم
آقامین گؤزو دولاردی		چشمان پدرم از اشک پر می شد
سنده کی گلیب چیخمادین		تو هم که برنگشتی !
نئچه ایل بو اینتظارلا		چند سال با این انتظار
گونی ، هفته نی سایاردیم		روز و هفته را می شمردم
تا یاواش – یاواش گؤز آچدیم		تا به تدریج چشم باز کردم و
آنلادیم کی ، سن اؤلوبسن !		فهمیدم که تو مرده ای
بیله بیلمییه هنوزدا		بفهمی و نفهمی هنوز هم
اوره گیمده بیر ایتی ه وار		در دلم گمشده ای هست
گؤزوم آختارار همیشه		چشمانم همیشه به دنبالت می گرده
نه یاماندی بو ایتیکلر		چه سختند این گمشده ها
خان ننه جان ، نولایدی		خان ننه جانم ، چه می شد
سنی بیرده من تاپایدیم		دوباره تو را پیدا می کردم
او آیاخلار اوسته ، بیرده		دوباره روی پاهات
دؤشه نیب بیر آغلایایدیم		می افتادم و گریه می کردم
گولی حلقه سالمیش ایپ تک		دستامو مثل طناب حلقه می کردم و
او ایاغی باغلی یایدم		پاهات رو می بستم
کی داها گئده نمییه یدین		تا نمی توانستی بری !
گئجه لر یاتاندا ، سن ده		شبها وقتی می خوابیدیم ، تو هم
منی قوینووا آلاردین		منو در آغوشت می گرفنتی
نئجه باغریوا باساردین		منو به آغوشت می فشردی
قولون اوسته گاه سالاردین		گاهی روی بازوهایت می انداختی
آجی دونیانی آتارکن		در حالی که تلخی دنیا رو رها می کردیم
ایکیمیز شیرین یاتاردیق		دو تائی شیرین می خوابیدیم
یوخودا ( لولی ) آتارکن		وقتی در خواب با خیس کردن جایم!
سنی من بلشدیره ردیم		ترا کثیف می کردم
گئجه لی ، سو قیزدیراردین		شب آب گرم درست می کردی
اؤزووی تمیزلیه ردین		خودت رو می شستی
گئنه ده منی اؤپه ردین		باز هم منو می بوسیدی
هئچ منه آجیقلامازدین		هیچ وقت دعوام نمی کردی
ساواشان منه کیم اولسون		هر کس هم دعوام می کرد
سن منه هاوار دوراردین		تو از من حمایت می کردی
منی سن آنام دوینده		وقتی مادرم منو می زد
قالپیپ آرادان چیخاردین		منو از دستش می گرفتی و می بردی
ائله ایستی لیح او ایستک		آن علاقه و دوست داشتن
داها کیمسه ده اولورمی ؟		در کسی دیگر هم پیدا می شه؟
اوره گیم دئییر کی : یوخ – یوخ		دلم میگه : نه نه
او ده رین صفالی ایستک		آن علاقه عمیق با صفا
منیم او عزیزلیغیم تک		همانند دوران عزیزی من
سنیله گئدیب ، توکندی		همراه تو رفت و تمام شد
خان ننه اؤزون دئییردین		خان ننه خودت می گفتی
کی : سنه بهشت ده ، الله		که : خداوند به تو در بهشت
وئره جه ک نه ایستیور سن		هر چیزی که بخواهی ، خواهد داد
بو سؤزون یادیندا قالسین		این حرفت را به خاطر داشته باش
منه قولینی وئریبسه ن		به من قولشو دادی
ائله بیر گونوم اولورسا		اگر چنان روزی داشته باشم
بیلیرسن نه ایستیه رم من ؟		می دانی از خدا چه می خواهم ؟
سؤزومه درست قولاق وئر :		به حرفم خوب گوش کن ؛
سن ایله ن اوشاقلیق عهدین		در کنار تو دوران کودکی را !
خان ننه آمان ، نولیدی		خان ننه ،وای ! چه می شد
بیر اوشاخلیغی تاپایدیم		کودکی ام رو دوباره پیدا می کردم
بیرده من سنه چاتایدیم		دوباره به تو می رسیدم
سنیلن قوجاقلاشایدیم		با تو هم آغوش می شدم
سنیلن بیر آغلاشایدیم		با تو گریه می کردم
یئنیدن اوشاق اولورکن		در حالی که دوباره کودک می شدم
قوجاغیندا بیر یاتایدیم		در آغوشت می خوابیدم
ائله بیر بهشت اولورسا		اگر چنان بهشتی وجود داشته باشد
داها من اؤز الله هیمنان		دیگر من از خدایم
باشقا بیر شئی ایسته مزدیم		هیچ چیز دیگری نمی خواستم

پخش شعر خان ننه با صدای استاد شهریار

دانلود فایل با صدای استاد شهریار (فایل MP3)