آتش نشاني؛ آميزه اي از عشق و وظيفه

زمان به سرعت مي گذشت و دلهره شديدي آتش نشانان را فراگرفته بود. شعله هاي آتش از هر طرف ساختمان زبانه مي کشيد. تقريبا همه بيرون آمده بودند، اما هنوز يک کودک 6 ساله در ساختمان مانده بود.

رفتن به داخل ساختمان به دليل احتمال ريزش گدازه هاي آتش غير ممکن به نظر مي رسيد. تقريبا همه از نجات کودک نااميد شده بودند…

کمي آن طرف تر مادر کودک بر سر و صورت خود مي زد، مرد طاقت ديدن اين صحنه را نداشت. بي محابا دل به آتش زد، چند دقيقه بعد ساير نيروهاي آتش نشان او را از ميان شعله هاي آتش با کودکي در بغل، در حالي که لبخند پيروزمندانه اي بر لب داشت، بيرون آوردند. کودک نجات يافته بود، اما آتش نشان فداکار به دليل شدت جراحات وارده به بيمارستان انتقال يافت.

دريادلان حوادث

مي گويند هر شغلي سختي ها و لذت هاي خاص خود را دارد، اما برخي مشاغل بسيار خاص ترند و آتش نشاني يکي از آنهاست. شغلي که با اضطراب، ترس، نگراني، شيريني، تلخي و تاسف همراه است. شخص آتش نشان، دل دريايي مي خواهد تا بتواند به آتش بزند و فرد حادثه ديده اي را به زندگي بازگرداند و شايد خودش نيز در اين ميان با زندگي وداع کند.

آتش نشانان دريادلاني هستند که در هنگام بروز حوادث جان به کف و بي محابا دل به آتش مي زنند و دل دريايي داشتن يعني همين.

نگاهي به پيشينه آتش نشاني در کشور

بر اساس گزارش پايگاه اينترنتي شهرداري تهران، نخستين ايستگاه آتش نشاني در ايران حدود 150 سال پيش توسط روسيه تزاري در شهر تبريز(پايتخت کشور در آن روزها)، تاسيس شد که لوازم و تجهيزات آن نيز هم اکنون در موزه آتش نشانان تهران نگهداري مي شود.

در تهران نيز اولين واحد آتش نشاني در سال 1303 شمسي در گاراژي به نام « حسني» واقع در سه راه امين حضور با کمک 75 درجه دار نظامي و چند دستگاه خودرو« ان-آ-گ» توسط يک ژنرال روسي راه اندازي شد و در سال 1307 نيز يکي از قبرستان هاي قديمي تهران «ايستگاه فعلي حسن آباد» به مرکز ماشين هاي آب پاش تبديل شد که صرفا اقداماتي از قبيل آب پاشي معابر، آبياري درختان و برخي اوقات عمليات اطفاي حريق را انجام مي دادند، شايد به همين دليل بود که بعدها نام « اطفائيه» را بر روي اين واحد گذاشتند.

پس از مدت ها به دليل گسترش شهر و افزايش جمعيت، دومين ايستگاه آتش نشاني نيز در شميرانات کار خود را شروع کرد و پس از آن هم واحدهاي ديگري در نقاط مختلفي از پايتخت از جمله دروازه دولاب، ميدان مولوي، چهارراه عباسي و … تاسيس شدند.

2 دقيقه از استانداردهاي جهاني عقب هستيم

گستردگي کلان شهر تهران و به دنبال آن توسعه بزرگراه ها، عرصه حضور و فعاليت با سرعت عمل را براي آتش نشانان تنگ کرده، طوري که در حال حاضر متوسط رسيدن نيروهاي آتش نشاني به محل حادثه 5 دقيقه است، در حالي که بايد 3 دقيقه باشد و اين يعني اينکه براي رسيدن به صحنه هاي حوادث 2 دقيقه از استانداردهاي جهاني عقب هستيم.

بدين ترتيب مي توان ادعا کرد که ترافيک سنگين کلان شهر تهران و حجم انبوه خودروها از يکسو، و کمبود ايستگاه هاي آتش نشاني در فواصل مورد نظر از سوي ديگر موجب شده تا رسيدن نيروهاي آتش نشاني در مدت زمان 3 دقيقه به محل حادثه در شهري مانند تهران تقريبا محال به نظر مي رسد، مگر اينکه مکان حادثه به يکي از ايستگاه هاي آتش نشاني، بسيار نزديک باشد.

70 درصد مردم 125 را نمي شناسند

به گفته مديرعامل سازمان آتش نشاني شهر تهران بر اساس نظر سنجي که اين سازمان از جامعه نمونه اي در شهر تهران صورت داد، متاسفانه در حال حاضر 70 درصد مردم با شماره 125 آشنايي نداشته و اغلب آن را با 118 يا 115 اشتباه مي گيرند و اين در حالي است که بايد فرهنگ استفاده به موقع و سريع از تلفن 125 براي جلوگيري از خسارات مالي و جاني افراد در هنگام حوادث در ميان شهروندان به گونه اي عميق و ريشه اي رسوخ کند تا ديگر شاهد اين واقعيت تلخ نباشيم که دو سوم تماسهاي تلفني با اين شماره را مزاحمت ها تشکيل بدهد.

سايت اطلاع رساني سازمان آتش نشاني

نشاني سايت اطلاع رساني سازمان آتش نشاني و خدماتي ايمني شهر تهران www.125.ir است که آخرين اخبار مربوط به حريق و حوادث مهم همه روزه بر روي اين سايت درج مي‌شود.

شهروندان به ويژه خبرنگاران رسانه ها مي توانند مشروح اخبار آتش نشاني و آتش سوزي ها و حوادث واقعه در سطح شهر تهران را همراه با عکس از اين سايت دريافت كنند.

چه خوب است همزمان با فرارسيدن «روزآتش نشاني و ايمني (7 مهر ماه)» براي يک بار هم که شده با ديد ديگري به شغل اين قشر تلاشگر که وظيفه را با عشق مي آميزند، بنگريم و در دل به شجاعت و جسارت آنها آفرين بگوييم.