جملات عارفانه دکتر شریعتی در مورد عشق

عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی دوست داشتن پیوندی خود آگاه و از روی بصیرت روشن و زلال

************************************

عشق بیشتر از غریزه آب می خورد و هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است دوست داشتن از روح طلوع می کند و تا هرجا که روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج می گیرد

************************************

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست، و گذر فصل ها و عبور سال ها بر آن اثر می گذارد دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی می کند

************************************

عشق طوفانی و متلاطم است دوست داشتن آرام و استوار و پر وقار وسرشار از نجابت

************************************

عشق جنون است و جنون چیزی جز خرابی و پریشانی “فهمیدن و اندیشیدن “نیست دوست داشتن، دراوج، از سر حد عقل فراتر میرود و فهمیدن و اندیشیدن را از زمین می کند و باخود به قله ی بلند اشراق می برد

************************************

عشق زیبایی های دلخواه را در معشوق می آفریند دوست داشتن زیبایی های دلخواه را در دوست می بیند و می یابد

************************************

عشق یک فریب بزرگ و قوی است دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی، بی انتها و مطلق

************************************

عشق در دریا غرق شدن است دوست داشتن در دریا شنا کردن

************************************

عشق بینایی را می گیرد دوست داشتن بینایی می دهد

************************************

عشق خشن است و شدید و ناپایدار دوست داشتن لطیف است و نرم و پایدار

************************************

عشق همواره با شک آلوده است دوست داشتن سرا پا یقین است و شک ناپذیر

************************************

از عشق هرچه بیشتر نوشیم سیراب تر می شویم از دوست داشتن هرچه بیشتر، تشنه تر

************************************

عشق نیرویی است در عاشق، که او را به معشوق می کشاند دوست داشتن جاذبه ای در دوست، که دوست را به دوست می برد

************************************

عشق تملک معشوق است دوست داشتن تشنگی محو شدن در دوست

************************************

عشق معشوق را مجهول و گمنام می خواهد تا در انحصار او بماند دوست داشتن دوست را محبوب و عزیز میخواهد و می خواهد که همه ی دلها آنچه را او از دوست در خود دارد، داشته باشند

************************************

در عشق رقیب منفور است، در دوست داشتن است که: “هواداران کویش را چو جان خویشتن دارند”

************************************

عشق معشوق را طعمه ی خویش می بیند و همواره در اضطراب است که دیگری از چنگش نرباید و اگر ربود با هردو دشمنی می ورزد و معشوق نیز منفور می گردد

************************************

دوست داشتن ایمان است و ایمان یک روح مطلق است یک ابدیت بی مرز است، که از جنس این عالم نیست

************************************

خدایا! به هر که دوست میداری بیاموز که: عشق از زندگی کردن بهتر است. و به هر که دوست تر میداری بچشان که دوست داشتن از عشق برتر